przyśrodowo

Światowa bostonka zamieniła się w zwyczajna prostacką anginę. Siedzimy w domu i się kurujemy. W kominku napalone, cieplutko jak w uchu, można poczytać ulubiony kryminał. Chociaż wczoraj późnym wieczorem wzięło mnie na robienie amerykańskiego chesecaku.W kąpieli wodnej.  Mimo diety. A propos - zdzwoniłam się wczoraj z panią dietetyczką i obiecałam solennie poprawę. Więc z próbowania ciasta nici. Mój małżonek jak zwykle przejęty zapowiedział, że mnie przed serniczkiem uratuje. I rzeczywiście, wtrąbił wczoraj 1/4 ciasta a dziś rano drugą ćwiartkę.  Trochę dałam naszej niani i jakoś zejdzie.

Doczekałam się zaproszenia do burmistrza z okazji DEN. Mam nadzieję, że to jest to, o czym myślę.

Kot porwał memu mężu resztki pieczeni z niedzielnego obiadu. Chyba będzie mroźna zima, bo głupek (kot, nie mąż) żre jak dziki. Chociaż po zastanowieniu się muszę przyznać, że mąż też żre jak dziki. Wykupiłam szkolne obiady, żeby było taniej i mniej pracochłonnie. Mąż mój zjada wielką michę zupy i drugie (no dobra, przyznaję się bez bicia, że jak są naleśniki czy biały serek, to smażę w zamian kotleta) danie i nośra mi jeszcze po lodówce. Coś by dożarł, a skubaniec taki chudy, że z zazdrości mnie w dołku ściska. Nie ma sprawiedliwości na tym świecie.

Komentarze

  1. agpela5 października 2016 03:46

    Kiedy patrzę na jedną taką szczuplusią koleżanką w pracy, która do kawy wcina całe opakowanie ciastek "jeżyków", a na służbowy wyjazd jednodniowy zabiera pół torby żarcia - kabanosów, 4 buły i z 5 opakowania ciasteczek, plus 5 rożnych batonów, to też mnie zazdrość skręca - no nie ma sprawiedliwości, ej nie ma :)
    Wytrwałości :)

    OdpowiedzUsuń
  2. nifka8 października 2016 04:06

    O, to ja właśnie z tych, co żrą jak chłop od łopaty, i wciąż się mieszczą w sukienkę ze studniówki ;) Bo była z tych bardzo mocno rozciągających się :)
    Nie ma sparwiedliwości, zgadzam się z Przedmówczyniami...

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Prawda czasu i prawda...

 Albo nie byłam jednak aż tak chora albo antybiok zdziałał cuda. Mówię już. Lekko przez nos, ale przynajmniej mnie słychać. Choć z chrypą byłam bardziej interesująca. Czy mówiłam już, że nie znoszę swojego głosu na nagraniach? Jest zupełnie nie pasujący do mojego wewnętrza. Zresztą reszty też nie znoszę. Ani na nagraniach ani na zdjęciach. Może za rok to się odmieni? Tylko łeb by trzeba przemeblować. Tyle godzin w terapii i jak krew w piach.... Na kolejne nie idę, bo się boję usłyszeć prawdę. A z drugiej strony - jaka jest tak naprawdę prawda? Czy nie jest zafarbowana trochę osobowością ją wygłaszającego? Czy istnieje prawda obiektywna? W sensie ludzkim ma się rozumieć. Bo że dwa i dwa to cztery - chociaż ponoć i z tym niektórzy polemizują. Czy istnieje tylko jedna jedyna prawda o człowieku? Czy da się go określić jednoznacznie i bezsprzecznie? Dla jednych jestem taka, inni odbierają mnie zupełnie inaczej. To kto ma rację? Kto mówi prawdę?  Tak sobie dziś filozofuję w przerwie od układ
Czytaj więcej

dietowo

Ze też mój syn musiał uprzeć się na pierogi, kiedym na diecie. Nie takiej diecie, bo dieta, ale takiej poważnej, bo pocholecystektomiowej. W szpitalu, wbrew zapowiedziom, nie odpoczęłam. Spać nie mogłam, nasenne jakieś słabiutkie serwowali. Mąż uczynnie wrzucił do żarłocznego tv całe 6 zł, a współdzielące niedolę się uparły, żeby don Wasyla oglądać. I po 6 zł. I nic mi się w narkozie nie śniło. Szkoda. Ale widać taki mój los. I w tajemnicy napiszę, że strasznie się bałam, że mnie mama zawoła do siebie. Ale widać, że TAM radzi sobie beze mnie. I dobrze. Bo ja TUTAJ bez niej gorzej.
Czytaj więcej

Rozstania i powroty....

 No to mnie pierdolnelo choróbskiem po krtani i oskrzelach - nie ma zmiłuj się, trzeba milczeć. A tak się składa, że zostałam  podjudzona nowym komentarzem, żeby bloga pisać - więc się nieźle składa, odgrzebalam zapiski i może mi wytrwałości wystarczy na kilka wpisów. O tyle to trudne, że nie ma tutaj odzewu - piszę w eter a z eteru nic nie dochodzi z powrotem. Więc zniechęcam sie tworzeniem dla samej siebie, bo jak każda marna kopia pisarska potrzebuję poklasku. 
Czytaj więcej