Byłam świadkiem ogromnej rozpaczy, bezbrzeżnej i oszalałej z bólu. Rozpaczy matki, która dowiaduje się o chorobie córki. Do dzisiaj się nie mogę pozbierać. Wciąż w uszach słyszę, że przecież nie może jej stracić. Tylko stać z boku i bezsilnie się przyglądać mogłam. Gdyby można było wziąć na siebie choć cząstkę cierpienia, choć na chwilę ulżyć. Spać nie mogę...

Komentarze

  1. ida4 listopada 2015 15:57

    mogłabym teraz jako komentarz przepisać Twoją notkę,tylko matka o której myślę straciła córkę..Rozpacz także mnie rozrywa serce... Tak trudno,tak niemożliwie jest godzić się ze śmiercią najbliższych..pozdrawiam Saro

    OdpowiedzUsuń
  2. Loona8 listopada 2015 01:46

    Niestety nie można... ten ból jest straszny ale nie da się nim podzielić...

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Trzy, dwa, jeden... start

Po co pisać bloga? Przecież on się pisze sam, w mojej głowie. Szczególnie nieprzespaną nocą,wtedy wena jest w szczytowej formie a fantazja ułańska. Zmiętolonym rankiem chowa się to całe dziadostwo gdzieś miedzy mężowskie kanapki a brzoskwinię preparowaną dla synka i notki są tylko marna kopią całonocnych wywodów. Po co pisać bloga? Przecież dwa już były. Zamknęli dziewięć lat mojego życia. Ot tak, jednym komunikatem. Kopiować, nie kopiować? Zostawić na zaś czy pozwolić umrzeć? Po co więc pisać bloga? 
Czytaj więcej

głowa

  Są głowy różne - i okrągłe i podłużne. Są bardziej i mniej normalne. Są bardziej lub mniej poważne, zabałaganione, zdrowe. Moja na ten przykład ma tę dziwną przypadłość, że przekręca. Z ust mojego rozmówcy wychodzi pozytywny komunikat i do wnętrza mnie dociera samo zło. Wypowiedziane "jesteś odważna" przeinacza się na "musisz przestać, bo przesadzasz". Moja ma również i tę przypadłość, że potrafi machać ręką. Dobrze gotujesz - e tam, mach, było przesolone, przepieprzone, rozgotowane, niedogotowane, za bardzo breiste, za mało breiste (niepotrzebne skreślić). Tobie tyle rzeczy wychodzi - e tam, mach, mach - nie widzisz, że koślawe, niedopracowane, schrzanione wręcz. Moja ma również i tę przypadłość, że chłonie negatywność. Chłonie, obraca, tapla sie w niej jako w potwierdzeniu mojej własnej beznadziejności. Nie wiem, od kogo i dlaczego dostałam akurat taką głowę. Ale bardzo bym ją chciała wymienić na inną. Pierwsza część gwiazdkowego prezentu za mną. Dostałam piątkę...
Czytaj więcej
"Oto Montek w swoim naturalnym habitacie" powiedziało me dziecię wskazując na wiekowego już kota leżącego jak zwykle przed kominkiem. Z wrażenia, że zna takie słownictwo (na co nie omieszkał mi zwrócić w drugim zdaniu uwagi) poplątałam się w głowie,  czy habitat może być naturalny i czy to nie oby masło maślane lub kalka z angielskiego. Ale powiem Wam, że szacun, rozwija się chopak. Nie wiem dlaczego, ale myśl mi poszybowała zaraz do małżonka mego najdroższego, który wprawdzie z habitatem Montka ma tyle wspólnego, że ten habitat ogrzewa, ale dzieli on (mąż znaczy się) tkaniny na takie, które się da polizać i na takie, których by nigdy nie polizał. Jutro środa,wizyta u synowego logopedy. Wstyd się przyznać, ale mam problem z odpowiadaniem na pytania o pierwszy wyraz, kiedy siedział samodzielnie, kiedy zaczął chodzić....Nie mam pamięci do takich rzeczy. I to nie tylko związanych z synem. My też nie pamiętamy, kiedy mamy rocznice ślubów, kiedy się poznaliśmy lub inne takie. Do...
Czytaj więcej